Prijevodi ove stranice:

Korisnički alati

Site alati


hr:learning_paradigms:constructivism

Konstruktivizam

O konstruktivizmu

Suprotno stajalištima biheviorizma i kognitivizma, konstruktivizam 1) kao paradigma učenja polazi od stajališta da je okolina osobe koja uči objektivna i stvarna te da osoba mora usvojiti principe i činjenice. Predlaže da2) :

  • učenje nije pasivan već aktivan, socijalno potpomognut proces stvaranja znanja,
  • učenje ne može (niti treba) biti prenešeno učeniku, već ga sam učenik mora stvoriti,
  • učenik sam konstruira vlastite subjektivne interpretacije i subjektivna značenja objektivne stvarnosti spoznajući predmet učenja,
  • učenje se odvija kroz interakciju učenikovog prijašnjeg znjanja (shema znanja), ideja i iskustva,
  • učenje se odvija u određenim socijalnim, kulturalnim i jezičnim okolnostima.

Učenje discipline stoga bi trebalo:

  • usredotočiti se ne na poučavanje osnova znanja, već na proživljavanje procesa i procedura stjecanja iskustva, te
  • koristiti jezik kao alat koji može pomoći u kreiranju učenikove konstrukcije, ali treba imati na umu da korisnici jezika stvaraju subjektivna značenja koja se temelje na njihovom iskustvu.

Iako se ideje konstruktivizma javljaju već u 18. stoljeću kod autora poput Giambattista Vicoa3) , počeo se razvijati tek 1970-ih4) ) i predstavio se kao paradigma, ali i kao teorija5) . Danas se konstruktivizam u literaturi pojavljuje u brojnim varijantama6) , od kojih se ističu dvije7) :

  • socijalni konstruktivizam(social constructivism) (poznat još kao osobni konstruktivizam(personal constructivism) ili radikalni konstruktivizam(radical constructivism)) izveden iz radova Lava Vygotskog i proširen radovima Jeana Lavea, Allana Collinsa, Johna Browna i Ernsta von Glasersfelda8) , koji navode da je znanje specifično za situaciju i ovisno o kontekstu te da socijalna okolina ima ključnu ulogu u učenju, i
  • kognitivni konstruktivizam(cognitive constructivism) (poznat i kao realistički konstruktivizam(realist constructivism)) predstavljen u radovima Jeana Piagea ili Jeromea Brunera, koji se, budući da se znanje ne može izravno prenositi sa osobe na osobu, fokusiraju na pojedinčevo konstruiranje znanja i učenje kroz istraživanja.

Teorije učenja

Teorije instrukcijskih dizajna i modela učenja:

Kritike

Modeli konstruktivističkog instrukcijskog dizajna izloženi su u zadnje vrijeme mnogim kritikama9) 10) , najviše zbog promoviranja samo učenja otkrivanjem i instrukcijama minimalnog navođenja. Richard Mayer11) je provjerio rezultate eksperimentima učenja otkrivanjem između 1950-ih i 1980-ih i zaključio da se svakog desetljeća razvio novi, sličan pristup pod drugim imenom, ne čineći pri tome značajne razlike. Njegovim riječima,

  • Čisto otkrivanje nije funkcioniralo 1960-ih, nije funkcioniralo 1970-ih i nije funkcioniralo 1980-ih… Rasprava o otkrivanju se ponovila mnogo puta u obrazovanju, ali svaki put istraživački nalazi su bili u korist učenju putem vođenja.”.12)

Kritike tvrde, da učenje otkrivanjem i instrukcijama minimalnog navođenja, iako pristupačnije učenicima13) ,

  • može dovesti do frustracije zbog neuspjeha ili pogrešnih shvaćanja 14) 15) ,
  • nije toliko učinkovito kao učenje vođenjem 16) ,
  • uzrokuje veliko kognitivno opterećenje 17) 18) ,
  • daje lošije rezultate od praktičnih primjera 19) 20) ,
  • rezultira većim utroškom vremena bez poboljšanja u rezultatima 21) ,
  • ne pokazuje statistički značajno poboljšanje u znanju kada je primijenjeno u medicinskim školama22) , i
  • da ovi nedostaci posebno vrijede za početnike23) .

Iako konstruktivizam također uključuje metode učenja sa određenim stupnjem vođenja i ne samo učenje otkrivanjem te instrukcijama minimalnog navođenja, kritike tvrde da te metode i dalje ne uvažavaju dokazane prednosti vođenja, praktičnih primjera i potiču veća kognitivna opterećenja koja zatim rezultiraju u smanjenju resursa dostupnih za učenje uslijed orijentiranja traženju rješenja na određeni problem.

Važno je napomenuti da ta otkrića ne ukazuju da su početne pretpostavke konstruktivizma, učenik sam stvara vlastite reprezentacije znanja, pogrešne. To ukazuje da predložene posljedice instrukcijskih dizajna, opisane u modelima učenja otkrivanjem s minimalnim vođenjem, ne moraju nužno uslijediti. Danas je uvriježeno mišljenje da se prednosti vođenja tijekom instrukcijskog procesa gube samo kada učenici posjeduju dovoljnu količinu prethodnog znanja kako bi sami stvorili smjernice za učenje24) .

Bibliografija

Saznajte više

1)
Constructivism is a term often used in different fields with many different meanings
2)
2
4)
4
9)
9
10)
10) _FCKG_BLANK_TD_
13)
13) 13) 13) 13) 13) 13) 13) 13) 13) 13) 13)
hr/learning_paradigms/constructivism.txt · Zadnja izmjena: 2023/06/19 18:03 (vanjsko uređivanje)